Evrim Teorisi

Lamarck’ın (1744-1829) Evrim Teorisi Darwin’in ‘Evrim Teorisi’den oldukça farklıdır. Türlerin birbirlerinden değişerek oluştuklarını söyleyen detaylı bir biyolojik teoriyi ilk olarak ortaya koyan Lamarck’tır. O, uzun yıllar Linnaeus’u takip ederek türlerin sabitliği fikrini savundu. Ancak 56 yaşına geldiğinde (1800) evrimci fikirleri savunmaya başladı ve 1809’da, 65 yaşında, en ünlü eseri ‘Philosophie Zoologique’ (Hayvanbilimsel Felsefe’yi) yazdı.

Lamarck, evrim sürecinin yavaş aşamalarla gerçekleştiğini ve birçok nesil geçtikten sonra yepyeni bir türün oluştuğunu söyledi. Evrim, ufak aşamaların zaman boyutu içerisinde birbirine eklenmesiyle gerçekleşen dikey bir aşamaydı ve bu yüzden hissedilemiyordu. Canlıların kompleks ve mükemmel yapısı çok uzun bir zaman sürecinde oluşmuştu. Lamarck’ın sisteminde ‘Evrim Teorisi’, ‘Tanrı’nın hikmeti’ ile özdeşleştirilmişti.

Lamarck’ın Evrim Teorisi’nin günümüzde anlaşılan Evrim Teorisi’nden önemli farklarından biri, onun bütün türler için ortak bir atayı savunmamış olmasıdır. Lamarck kendiliğinden türeyen birçok basit canlı formundan karmaşık canlıların farklı evrimsel çizgilerde oluşumunu öngördüğü için ortak bir ata fikrine tamamen yabancıydı.